Ecel Günü

Kırlar yeşil elbiselerini giyinsin,
Ecel günü, çiçekler rengarenk açsın....
Güneş parlasın,sema masmavi
Bayram etsin...

Tepedeki al gelincik,göz kırpsın...
Anlasın artık dereninin menekşesi..
Şakırdasın her yerde, cıvıl cıvıl kuş sesleri..
Dere coşup çoşup durulsun ,
Şırıl şırıl ninni söylesin.....

Hazan vakti istemem , hüzün hatırlatır,
Ayrılış ve çürüyüşü andırır,solan her yaprak,
Ötecek bülbül, nağmesi de son olamayacak,
Doğa kışın yalnızlığına bürünse de,
Güneş parlasın,sular aksın berrak berrak....

Ey yüce rabbim, aksın semadan nur rahmeti,
Üzerimizden eksilmesin, resulünün şefaati,
Ayetler huşu içinde dökülsün,dudaklarımdan,
Son nefesimde bahşet, kelime-i şehadeti,
Göster cenneti,billur billur gözyaşım dökülsün
Yanaklarımdan......

Babamı kucakladığı an misali,toprağın
Yanıbaşına uzatılınca kabre,yağmur yağsın,
Cisildesin, damlalar bölünsün bin kere,
“Leilahe illellah” nuru dolsun,avuç açan ellere.....
Kuşlar ilahi söylesin,nur rahmeti insin,
Tüm kabirlere.....

Figan istemem ardımdan,akıtsalar da gözyaşı,
Hercü merc olacakmış , bedenim toprakta,
gam yemem..
Ne çıkar, dereden alınan taş olsa mezartaşı....
Sana imanımla kavuşmak, dileğim ey rabbim..

Bu son ,üzülme demez musalla taşı..
Çaresiz,omuza alınıp taşınacak,her kulun naaşı..
İmam soracak, nasıl bilirsiniz,hep aynı hikaye,
İmandan gerisi boş,nede süslü ağıt sermaye,
Kul ne bilsin, helal etsin hakkını , Allah bilir....
Cennet bahçesi ya da cehennem çukuru, açılan kabir...

Sakın avlu içine hapsedilmesin kabrim,
Otlar yeşerir kuzular yiyemez....
Taşımın yazısını kısa kes,dayanmaz sabrım,
Dalar dünya ehli, fatihasını diyemez.....
Bilirim sevenin varsa, ağlayanında olur,
Gidilecek son yol, gerçek kıyamet budur,
Unutamam der de insan bu unutur,
Ama yalvarırım..
FATİHAMI EKSİK ETMEYİN NE OLUR...

(Nasıl şiir?)